Tegeltjeswijsheden van dames 2

Wedstrijdverslag 5 november 2022
SDS Voorthuizen DS3 – NVC Nijkerk DS2

Op het eerste gezicht lijkt ons volledige wedstrijdschema uit Apeldoornse teams te bestaan, maar niets is minder waar. De eerste wedstrijd in november spelen we uit in Voorthuizen, tegen SDS D3. We gaan meteen al als een trein: met zijn drietjes achter elkaar worden elkaars haren gevlochten in de kleedkamer. Ze zeggen niet voor niets ‘als je haar maar goed zit’, toch?

Na de redelijk dramatische sets de afgelopen wedstrijden, pogen we vandaag scherp te beginnen. Ons eigen spelletje spelen en vooral ook slim spelen. Helaas krijg je niet altijd wat je wenst. De eerste set begint rommelig. Er wordt onvoldoende gecommuniceerd, we zijn niet volledig geconcentreerd en bovenal net te traag. Al snel vraagt invalcoach Jan (hulde!) een time-out aan om ons streng doch rechtvaardig toe te spreken.

Met een map in de hand en een pen achter zijn oor, kun je niet anders dan de beste man serieus nemen. En dus luisteren we braaf als hij zegt dat we “gewoon onze hersenen moeten gebruiken”. Na de time-out gaan we daarom flink aan de bak en halen we de achterstand in. Daarna gaat het nog even gelijk op, waardoor we het tot op het laatste moment spannend maken. Maar met 26-24 hebben we de eerste set op zak.

“Never change a winning team”, aldus coach Jan. Daarom starten we met dezelfde opstelling. We gaan de tweede set in met de nodige decibellen, dankzij Denise, Maureen, Daniëlle en Lisanne als cheer squad. Als we een echte cheer zouden maken, zou de basis bestaan uit de woorden ‘verdedigen is willen’: de spreuk die graag gebruikt wordt wanneer dames 2 traint op de pass. En tjonge, werd die even goed nageleefd. Want onze meester-vlieger Mieke zit misschien ziek thuis, maar Manon laat zien er ook wat van te kunnen. Ze wil elke bal, ze heeft elke bal. En dat ze er dan soms uitziet als een aangespoeld zeehondje, vergeten we gewoon even. 

Dat we de tweede set winnen met 25-20 is dan ook niet meer dan terecht. De misverstanden die in de eerste helft van de set soms ontstaan, filterden we er snel uit. ‘Communiceren kun je leren’, zeggen we dan. En of je dan ‘los’, ‘ik’ of ‘los maar’ roept, maakt niet uit. Soms is voldoende volume genoeg. En aan volume geen gebrek in dames 2, vooral als Lisanne en Marianne samen in het veld staan. Dankzij de sterke communicatie, goede afwisseling en servicedruk, weten we de derde set met 25-19 binnen te slepen.

De vierde set verandert het nodige in de opstelling. Denise komt erin als spelverdeler en Maureen en Daniëlle zijn klaar om te knallen op midden. De tegenstander heeft geen wissels en begint toch wel moe te worden. Daar maken we dankbaar gebruik van. Door goed af te wisselen tussen diepe en korte, geslagen en geprikte ballen, winnen we de laatste set met 25-18.

Zo nemen we 5 punten mee naar huis. Én de nodige wijsheden.